چون بلبلی خوش آهنگ،من در قفس اسیرم
حتی نمی تــــــــــــوانم از درد خــــود بمیــــرم
یارای رفتنم نیست،یک پای دل بسته ســــت
از مانـــدن و شکستن ،انگار ناگزیـــــــــــــــــرم
لطفی نمی کند یار ،حتی به گوشه چشمی
چندیـــــست تا می کند کم لطفی اش فقیرم
دیروز حرف و شــــــــــــــعرم بوی ترانه می داد
امــــــروز از عشــــــق او شاید که سر به زیرم
مهر دو چشم ماهش شیدایی ام نموده ست
پیش دو مــــــاه مستش،بسیـــــار من حقیرم
چــــــون می شود که قلبش اهل وصال باشد؟
چــون می شود که عشقش فردا کند شهیرم؟
امـــا چه گردد حاصل؟ وقتی که جراتی نیست
وقتی که همچو بلبل،من در قفس اســـــیرم
نظرات شما عزیزان:
تبادل لینک هوشمند 
<-PollName->
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
